Je bekijkt de reis...
Mijn eerste reis buiten Europa (Suriname)
Reisverslag Dag 4: eerste jaars verpleegkunde gevoel
12 maart 2014
|
Aantal keer bekeken
320
Aantal reacties
7
Paramaribo,
Suriname
a
A
Dag 4: eerste jaars verpleegkunde gevoel
Hey iedereen,
Vandaag was men 3de stagedag en ik voelde me precies een 1ste jaars. Ik mocht enkel bedden opmaken en afwassen, als bezigheidstherapie mocht ik weer kompressen vouwen en wegbrengen voor sterilisatie. Verder mocht ik een urinezakje kleven (eigenlijk moest een andere student (Surinaamse) dit doen, maar ze wist niet hoe het moest. Dus heeft ze aan mij gevraagd om dit voor te doen.
Een tijdje later moest ik een bloeddruk en pols gaan meten, maar ze moest eerst overleggen want ze dacht dat ik dit nog niet mocht. Toen ik zei dat ik dat wel mocht wou de hoofdzuster dat ik het onder toezicht deed. Ik ga dus naar de kamer en probeer eerst de pols te voelen en neem daarna de bloeddruk. Deze was 106/60, ik zeg dat zo tegen de zuster en ze verstond me eerst niet. Na het 3 keer te zeggen had ze het verstaan (dacht ze).
Een paar minuten later komt een andere zuster nog eens de bloeddruk meten. Ik vroeg me af waarom. Toen de zuster hetzelfde al ik had, zei ze dat de andere zuster 160/60 had verstaan. Achteraf is dit wel een bevestiging dat ik wel een bloeddruk kan nemen, maar op die moment dacht ik: waarom komen ze dit nog eens controleren.
Dus ik kan 3 stagedagen heel kort samenvatten: Bedden afwassen en opdekken, kompressen plooien en vanaf 10u is het met de vingeren draaien. Op dit moment voel ik me nog een 1ste jaars die alles nog moet leren (volgen de Surinaamse zusters dan). Hopelijk mag ik wat meer doen de komende dagen, want anders zullen die 4 weken voorbijgaan zonder dat ik iets bijleer (behalve dan hoe je kompressen moet plooien).
Zo dit heb ik vandaag meegemaakt.
Groetjes vanuit het warme Suriname (31° en zonnig)
Tot blogs xxx
Vandaag was men 3de stagedag en ik voelde me precies een 1ste jaars. Ik mocht enkel bedden opmaken en afwassen, als bezigheidstherapie mocht ik weer kompressen vouwen en wegbrengen voor sterilisatie. Verder mocht ik een urinezakje kleven (eigenlijk moest een andere student (Surinaamse) dit doen, maar ze wist niet hoe het moest. Dus heeft ze aan mij gevraagd om dit voor te doen.
Een tijdje later moest ik een bloeddruk en pols gaan meten, maar ze moest eerst overleggen want ze dacht dat ik dit nog niet mocht. Toen ik zei dat ik dat wel mocht wou de hoofdzuster dat ik het onder toezicht deed. Ik ga dus naar de kamer en probeer eerst de pols te voelen en neem daarna de bloeddruk. Deze was 106/60, ik zeg dat zo tegen de zuster en ze verstond me eerst niet. Na het 3 keer te zeggen had ze het verstaan (dacht ze).
Een paar minuten later komt een andere zuster nog eens de bloeddruk meten. Ik vroeg me af waarom. Toen de zuster hetzelfde al ik had, zei ze dat de andere zuster 160/60 had verstaan. Achteraf is dit wel een bevestiging dat ik wel een bloeddruk kan nemen, maar op die moment dacht ik: waarom komen ze dit nog eens controleren.
Dus ik kan 3 stagedagen heel kort samenvatten: Bedden afwassen en opdekken, kompressen plooien en vanaf 10u is het met de vingeren draaien. Op dit moment voel ik me nog een 1ste jaars die alles nog moet leren (volgen de Surinaamse zusters dan). Hopelijk mag ik wat meer doen de komende dagen, want anders zullen die 4 weken voorbijgaan zonder dat ik iets bijleer (behalve dan hoe je kompressen moet plooien).
Zo dit heb ik vandaag meegemaakt.
Groetjes vanuit het warme Suriname (31° en zonnig)
Tot blogs xxx
Reacties (7)
13 maart 2014 00:12 | Door: Alien
Hoi Anja,
Amai, jammer dat je zo weinig hebt mogen doen..
Ik duim op meer succes voor morgen!
Dikke kus
13 maart 2014 08:27 | Door: Regina
Allez weer een dagje voorbij van de 80 dagen. Ik hoop dat ge wat bijleert want het gevoel hebben van een eerste jaars student is ook niet de bedoeling. Ik hoop dat u vandaag wat meer succes hebt en dat u ook wat meer verantwoordelijkheid krijgt. U bent trouwens toch een laatste jaars student!! Maar ja, Suriname is geen België op gebied van verzorging. Tot veel succes gewenst xxxx
Mama
13 maart 2014 09:14 | Door: Anja
Dag Anja! Het zal wel even wennen zijn aan de Surinaamse mentaliteit en temperatuur. Maar ik ben er zeker van dat je binnenkort al wat meer de handen uit de mouwen gaat mogen steken als de zusters daar zien dat je toch wel bekwaam bent! Anders moet je zo wat vaker langs je neus zeggen dat je over 3 maanden afstudeert? Vergeet in ieder geval niet af en toe te genieten van alle mooie dingen daar! :)
Vele groetjes
13 maart 2014 10:21 | Door: Celine
hey Anja,
Spijtig dat je nog niet zoveel mag doen.
Ik volg je blog op de voet. Soms moet ik een beetje lachen op de manier hoe je alles vertelt. Echt de Anja manier. Hopelijk word het kindje met bijna wiegendood snel weer beter en gezond.
Hopelijk houdt je fiets het nu wel vol. Ik denk dat ik ook wel zou gillen als er een salamander in de badkamer zit. Ik ben wel wat jaloers op je warm weer. Dat klinkt echt goed.
Ik mis je Anja! Doet dat nog goed en geniet van het land en het mooie weer.
Tot blogs,
Celine
13 maart 2014 18:23 | Door: Vera Michaux
Dag Anja,
Wat stom dat je zo weinig moogt doen. Maar misschien betert dat nog. Had je me niet vertelt dat ze je de eerste 10 dagen superhard controleren en dat je daarna alles mag? Voor bloeddruk meten ben je dan al geslaagd. (grapje)
Ik kijk uit naar verdere verhalen.
Groetjes
Vera
13 maart 2014 18:43 | Door: Brigitte Opsomer
Hey Anja,
Laat ze maar eerst een beetje wennen aan je. Je bent in hun ogen een nieuwkomer en je kan best even hun tempo volgen ongeacht je het beter weet en al meer kent en ervaring hebt maar best even hun ritme volgen. Als ze zien dat je het goed doet zal je automatisch meer mogen en kunnen doen. Beetje geduld ;).
De reis en de ervaring met de mensen ginder is op zich al super, toch!
Komt wel goed, beetje geduld. Gewoon volgen, rest komt vanzelf.
groetjes xxx Brigitte
14 maart 2014 18:37 | Door: Wendy De Bisschop
hey meid!!
Ik dacht dat ze hier al zo streng waren, maar blijkbaar is dat daar toch nog erger...
Maar ja, dat is stage zeker, altijd op de vingers gekeken worden???
In elk geval, je weet wat je kan en bewijs ze het daar maar hoor!!!
xxx Wendy