Dag 56 -58: Matapica

Hallo iedereen, hier ben ik weer :D

Omdat op 3 mei mijn vakantie is gestart kan ik niet meer alle dagen mijn blogje bijhouden. Dus hier volgt even een update van de voorbije dagen:

Zaterdag 3 mei heb ik niet veel gedaan, heb voor school gewerkt en het geld gaan betalen voor Matapica. Deze dag zijn ook Lotte haar vriendinnen aangekomen, dus het is weer lekker druk in huis :)

Zondag en maandag zijn we met z'n alle naar Matapica geweest. Zondag begon met uitslapen, want ze kwamen ons maar halen om 10.30u. Na eerst een overheerlijk ontbijt stonden we gepakt en gezakt klaar om een nieuw avontuur aan te gaan. Ze brachten ons eerst naar Leonsberg, vanwaar we dan met de boot richting de plantage Mariënburg gingen. Hier kregen we onze lunch (Bami met kip). Na nog een korte rondleiding op de plantage was het tijd om aan het 2de stuk van onze reis te beginnen.

Eerst alles inladen in veel kleinere bootjes (zie foto) en dan allemaal instappen verdeeld over 2 bootjes (ik zat vooraan). Na een eindje varen kwamen we een brug tegen waar we onder moesten varen, het enige probleem was dat we ons serieus moesten bukken anders stootte je je hoofd tegen een van de balken. Na nog een eindje varen zie ik de andere uitstappen, ik dacht: " we zijn er toch nog niet". Toen we dichterbij kwamen zag ik dat de weg stopte. Als ik dan uiteindelijk uitstapte zag ik wat de bedoeling was. We moesten de bootjes over de berm trekken om onze weg te vervolgen.

Na 3 bootjes naar de andere kant getrokken te hebben (er was nog een bootje met mensen gearriveerd), konden we onze weg verder zetten. We baanden ons een weg door het mooie moeras en kwamen na een kleine 2u aan aan de plaats van bestemming. Na het uitstappen merkte ik direct de ongewenste bezoekers op (de muskieten). Direct ingesmeerd met muggenmelk, maar het mocht niet baten (Ik ben dus weer enkele muggenbeten rijker).

Toen we alles hadden uitgeladen zijn we naar onze slaapplaats gegaan. Daar aangekomen had je een heel mooi zicht op de zee, want we sliepen op het strand waar de zeeschildpadden aan land komen. Nadat we alles hadden geïnstalleerd was het tijd om even te relaxen, je kon zwemmen, wandelen of hangmateren (gewoon relaxen in de hangmat). Daarna was het tijd om te eten en nadien was het wachten tot het helemaal donker was.

Na een hele mooie zonsondergang was het dan tijd om op zoek te gaan naar de zeeschildpadden. Met de bootsman voorop gingen we op pad en al heel snel zagen we de ene zeeschildpad na de andere uit het water komen. Opeens doet een andere bootsman teken en wij er allemaal naar toe, het was de grootste zeeschildpad van de wereld. In Suriname word deze de Aitkanti genoemd maar jullie zullen het beter kennen als lederschildpad. Hij kan tot 2 meter lang worden en weegt tussen de 250 en 750 kg. Van deze soort heb ik er 2 gezien, waarvan 1tje een vin was kwijtgeraakt door een visnet. Daarnaast hebben we ook nog 9 Soepschildpadden gezien. Het was weer een heel mooie gebeurtenis en deze keer heb ik het ook kunnen filmen :D

Na een bevredigende avondwandeling op zoek naar de zeeschildpadden, was het tijd om onze hangmat op te zoeken en te gaan slapen. Ik heb heel goed geslapen, het duurde alleen heel lang voor ik sliep omdat we nog een regenbui over ons heen kregen (gelukkig sliepen we onder een afdakje) en je de golven van de zee hoorde.

Opeens hoor ik de bootsman zeggen dat we op moesten staan, het was inmiddels 6u 's morgens en nog donker. Toen iedereen wakker was en zich had klaargemaakt ging de gids met ons op pad om nog meer schildpadden te gaan zoeken. Deze keer mochten we ze wel met flits trekken omdat het al licht begon te worden. Dit leverde uiteraard heel mooie foto's op :D. Opeens moest ik dringend naar het toilet. Ik zat er nog geen 5 minuten of daar waren de ongewenste bezoekers weer (muskieten), wat resulteerde in nog wat extra muggenbeten.

Na het ontbijt en nog wat hangmateren (iets wat ik hier in Suriname heb geleerd) was het tijd om alles terug in te pakken en terug te keren naar de plantage. Nog even wachten tot de regenbui voorbij was om dan alles in de boot in te laden. En daar waren ze weer... Ook al smeer je je in, toch steken ze. Ik denk dat ze aan het spul gewend worden en er resistent voor zijn.

Onze terugtocht was via dezelfde weg als de heenrit: een tocht door het moeras, de boot over de berm trekken, bukken voor het brugje om dan uiteindelijk terug aan te komen op de plantage. Tot slot onze lunch (Roti met kip) gekregen en dan met de boot terug naar Paramaribo. Onderweg zagen we ook nog een klein groepje dolfijnen... en jawel hoor, ze staan op de gevoelige plaat :D

Terug aangekomen in Leonsberg, bedankte we de bootsman en stond onze taxi al klaar om ons terug te brengen naar ons huisje. Het was een heel leuk tripje en het was veel beter dan Galibi. Dus als je naar Suriname (februari- augustus) komt moet je zeker een tripje doen naar Matapica. Het is echt de moeite waard :D

Zo dit was het weer :)

Nog vele zonnige groetjes vanuit Suriname en tot blogs xxx