Dag 13: "5de wiel aan de wagen"- gevoel

Hallo iedereen,

Vandaag ben ik naar de vreemdelingendienst geweest om een stempel voor mijn visum te gaan halen. Ik had er 1tje tot 8/4 en nu is deze verlengd tot 26/5. Ik mag dus nog even blijven :p

Daarna heb ik geskypt met de familie, wel 3 uur... en nadien ben ik samen met Hanne (een huisgenoot) de stad in getrokken op zoek naar Veronique (een andere huisgenoot) en haar tantes (die vanavond terugvliegen naar Schiphol). Toen we ze gevonden hadden zijn we nog even samen naar de winkels gaan kijken en zijn we gestopt aan de waterkant om in de FKC (een soort M Donalds met alleen kip) iets te eten. Aangezien ik al iets had gegeten heb ik gewoon enkel een drankje genomen.

Daarna was het voor de tantes tijd om naar hun hotel te gaan en gingen ze een taxi bestellen. Eerst voor 4 (3 tantes en Veronique), maar toen zei Hanne dat ze ook mee ging. Dus met andere woorden moest ik alleen terug naar huis komen. Ik zag dit toch niet zitten en heb dan besloten mee de taxi te nemen. Onderweg naar het hotel zeiden ze dat ze mij eerst gingen afzetten, maar uiteindelijk is de taxichauffeur eerst naar het hotel gereden en is de taxichauffeur nadien doorgereden om mij thuis af te zetten. Ik had ook graag even dat hotel gezien, maar wou me niet opdringen en dus ben ik maar gewoon met de taxi meegereden.

Aangezien Seffi op trip is, Hanne en Lotte morgen op trip vertrekken en Veronique samen met een meisje van stage aan het zwembad hun reflecties gaat schrijven, ben ik morgen helemaal op men 1tje aangewezen. Ik ga dan waarschijnlijk de stad in om na 2 weken toch foto's te hebben van Paramaribo zelf en dan van de gelegenheid gebruik maken om op souvenirjacht te gaan (alleen kijken wat ze hebben).

Alleen op stap gaan vind ik niet leuk, het is gezelliger en plezanter met 2. Op zo'n moment verlang ik echt naar een goede vriendin of gewoon een persoon waarmee ik kan optrekken en plezier mee kan maken. De andere huisgenoten zijn wel lief en vriendelijk maar soms ook afstandelijk en dan geven ze me echt het gevoel "teveel" te zijn. We zijn dan ook zo verschillend qua leeftijd en ingesteldheid. Zij gaan graag uit, houden van "boenk" muziek en doen graag intensieve dingen. Ik daarentegen ga absoluut niet graag naar een discotheek (uitgaan is voor mij naar een barretje gaan, waar ze leuke zuiderse muziek draaien en samen in gezelschap me te amuseren), vind "boenk"muziek goed voor 1 liedje en doe het graag rustig aan (zeker met het warme weer is het fysiek veel zwaarder voor mij).

Ik probeer me wel aan te passen, maar het gevoel blijft hetzelfde. Telkens als we samen op stap gaan, lopen de andere per 2 en loop ik steeds alleen. Op zo'n momenten voel ik me soms "te oud" voor hun (ik ben dan ook de oudste van de groep).

Als ik het gevoel heb "teveel" te zijn, sluit ik me vaak op in mijn kamer om dan aan de leuke momenten en mensen in België te denken. Die gedachten geven me de kracht om positief te blijven denken en er het beste van te maken. Het is per slot mijn droom om naar Suriname te komen en dat laat ik niet zomaar kapot maken. Ik moet er gewoon het beste van maken en genieten van elk moment, ook al is het dan in men 1tje.

Groetjes vanuit Suriname en tot blogs xxx

PS: Het regenseizoen gaat bijna beginnen denk ik, want de regenbuien worden heviger en het regent nu bijna elke dag :)