Dag 11: Stage
Door: Anja
Blijf op de hoogte en volg Anja
19 Maart 2014 | Suriname, Paramaribo
Hey iedereen,
Vandaag was het terug een stagedag en er is wel het 1 en ander gebeurt (in de goede zin).
Ik begon met het gebruikelijke: materiaal klaarzetten, bedden afwassen en opdekken. Daarna was het weer met de vingers draaien. Na het eten de plateau's afruimen en terug met de vingers draaien. Plotseling komt een Co-assistent (dokter) naar mij en vraagt of ik kan assisteren. Ik ben daar natuurlijk direct opgesprongen en ging direct mee. Het kindje moest een bloedname ondergaan. Ik alles klaargelegd (ik had het al een keer gezien) en daarna kwam de zuster kijken en zag dat alles al klaar lag (ze bleef er wel bij staan, ze vertrouwde het niet helemaal denk ik).
Ondertussen werd ik gebeld door diegene waar ik mijn fiets had gehuurd. Hij had een nieuwe voor mij. Op terugweg van het labo ben ik dan even naar mijn fiets gegaan en daar stond hij dan. Een "gloednieuwe" fiets, tot ik heb wat beter bekeek. Er was geen achterlicht en geen remmen. Toen ik hem dat zei, zei hij dat het achteruitrij remmen zijn en van dat achterlicht zweeg hij.
Terug op dienst werd het middageten geserveerd en daarna werden de kinderen geholpen die geen ouders bij zich hadden. Daarna was het weer met de vingers draaien tot er een opname was. De dokter kwam weer direct naar mij en vroeg of ik haar opnieuw wilde assisteren. Dus legde ik weer alles klaar zoals de vorige en opnieuw vertrouwde de zuster me niet want ze kwam weer kijken. Uiteindelijk is het wel niet gelukt om het kindje te prikken omdat het zo aan het huilen en aan het tegenstribbelen was dat de dokter zich niet kon concentreren. Ook was het veel moeilijker omdat het kind al 24u niets gedronken had.
Dan kwam het avontuur, weer met een andere fiets rijden. Ik stapte op m'n fiets toen ik plotseling merkte dat het stuur los stond. Echt een gevaarlijke situatie. Maar gelukkig waren er 2 heren zo vriendelijk om mijn stuur vast te zetten. Onderweg naar huis was het precies of ik niet vooruit kwam, ik kon gewoon geen kracht zetten (de trappers stonden vlak onder het zadel. Bij onze fietsen staan de trappers iets voor het zadel waardoor je meer kracht kan zetten). Uiteindelijk ben ik afgestapt en ben ik te voet verder gegaan.
Toen ik thuis kwam heb ik die persoon van m'n fiets gebeld en gevraagd of ik mijn oude fiets niet terugkreeg. Toen zei hij me dat hij ging langskomen. Na een tijdje hoor ik ineens mijn naam, hij stond dus voor de deur. Opnieuw zei ik hem dat ik mijn oude fiets terug wilde hebben, maar weer zei hij dat dit niet kon (het was zogezegd een leenfiets). Hij heeft me wel beloofd om een andere fiets voor me te zoeken die ongeveer zo is als mijn oude fiets. Zondag gaat hij me bellen, ik ben eens benieuwd.... In ieder geval, als het zondag niet opgelost is kan hij mij men borg terugbetalen en dan zal ik wel aan Marisca vragen of ze iemand anders weet die fietsen verhuurd.
Morgen ga ik in ieder geval met de taxi naar stage want ik rij niet op zo'n fiets... Ik vind dit veel te gevaarlijk en ambetant omdat ik maar op 1 manier kan opstappen. Hierdoor moet ik steeds mijn achterwiel opheffen om mijn trappers terug goed te zetten en het is ook veel te vermoeiend omdat ik geen kracht kan zetten op mijn trappers. Of anders moet ik gewoon vroeger vertrekken dan de andere en dan kan ik rustig fietsen zonder tijdsdruk. Morgen zullen jullie het weten :D
Groetjes en tot blogs xxx
Vandaag was het terug een stagedag en er is wel het 1 en ander gebeurt (in de goede zin).
Ik begon met het gebruikelijke: materiaal klaarzetten, bedden afwassen en opdekken. Daarna was het weer met de vingers draaien. Na het eten de plateau's afruimen en terug met de vingers draaien. Plotseling komt een Co-assistent (dokter) naar mij en vraagt of ik kan assisteren. Ik ben daar natuurlijk direct opgesprongen en ging direct mee. Het kindje moest een bloedname ondergaan. Ik alles klaargelegd (ik had het al een keer gezien) en daarna kwam de zuster kijken en zag dat alles al klaar lag (ze bleef er wel bij staan, ze vertrouwde het niet helemaal denk ik).
Ondertussen werd ik gebeld door diegene waar ik mijn fiets had gehuurd. Hij had een nieuwe voor mij. Op terugweg van het labo ben ik dan even naar mijn fiets gegaan en daar stond hij dan. Een "gloednieuwe" fiets, tot ik heb wat beter bekeek. Er was geen achterlicht en geen remmen. Toen ik hem dat zei, zei hij dat het achteruitrij remmen zijn en van dat achterlicht zweeg hij.
Terug op dienst werd het middageten geserveerd en daarna werden de kinderen geholpen die geen ouders bij zich hadden. Daarna was het weer met de vingers draaien tot er een opname was. De dokter kwam weer direct naar mij en vroeg of ik haar opnieuw wilde assisteren. Dus legde ik weer alles klaar zoals de vorige en opnieuw vertrouwde de zuster me niet want ze kwam weer kijken. Uiteindelijk is het wel niet gelukt om het kindje te prikken omdat het zo aan het huilen en aan het tegenstribbelen was dat de dokter zich niet kon concentreren. Ook was het veel moeilijker omdat het kind al 24u niets gedronken had.
Dan kwam het avontuur, weer met een andere fiets rijden. Ik stapte op m'n fiets toen ik plotseling merkte dat het stuur los stond. Echt een gevaarlijke situatie. Maar gelukkig waren er 2 heren zo vriendelijk om mijn stuur vast te zetten. Onderweg naar huis was het precies of ik niet vooruit kwam, ik kon gewoon geen kracht zetten (de trappers stonden vlak onder het zadel. Bij onze fietsen staan de trappers iets voor het zadel waardoor je meer kracht kan zetten). Uiteindelijk ben ik afgestapt en ben ik te voet verder gegaan.
Toen ik thuis kwam heb ik die persoon van m'n fiets gebeld en gevraagd of ik mijn oude fiets niet terugkreeg. Toen zei hij me dat hij ging langskomen. Na een tijdje hoor ik ineens mijn naam, hij stond dus voor de deur. Opnieuw zei ik hem dat ik mijn oude fiets terug wilde hebben, maar weer zei hij dat dit niet kon (het was zogezegd een leenfiets). Hij heeft me wel beloofd om een andere fiets voor me te zoeken die ongeveer zo is als mijn oude fiets. Zondag gaat hij me bellen, ik ben eens benieuwd.... In ieder geval, als het zondag niet opgelost is kan hij mij men borg terugbetalen en dan zal ik wel aan Marisca vragen of ze iemand anders weet die fietsen verhuurd.
Morgen ga ik in ieder geval met de taxi naar stage want ik rij niet op zo'n fiets... Ik vind dit veel te gevaarlijk en ambetant omdat ik maar op 1 manier kan opstappen. Hierdoor moet ik steeds mijn achterwiel opheffen om mijn trappers terug goed te zetten en het is ook veel te vermoeiend omdat ik geen kracht kan zetten op mijn trappers. Of anders moet ik gewoon vroeger vertrekken dan de andere en dan kan ik rustig fietsen zonder tijdsdruk. Morgen zullen jullie het weten :D
Groetjes en tot blogs xxx
-
20 Maart 2014 - 00:02
Alien:
Hoi!
Amai wat een miserie daar met je fiets!
Hopelijk komt het snel in orde.
Groetjes daar ook aan Hanne en Lotte als je die moest zien ;)
-
20 Maart 2014 - 08:52
Regina:
Hoi Anja,
Het was wel verschieten zeker dat een dokter je kwam vragen om hem te assisteren. Moest ge dan enkel alles klaar zetten of moest je iets anders doen? De tweede bloedafname is niet gelukt omdat het aan het tegenstribbelen was. Zoals ik je de vorige keer al gezegd heb moet je het vertrouwen van de mensen winnen en dan zal het wel lukken. Hopelijk komt die gauw en zullen ze dan niet meer komen kijken. Verder hebt je toch wat problemen met uw fiets. Is het wel bij een correcte firma dat u de fiets huurt? Is dit bij een fietsenmaker of bij mensen thuis? Vraag het toch maar aan Marisca of zij iemand anders weet die ook fietsen verhuurd? Want alle dagen met de taxi zou ook duur uitvallen. Hopelijk komt alles in orde met de fiets en kan je weer normaal naar het werk rijden.
Nog veel werkgenot en leuke avonturen doen en de groeten aan de collega's xxx
Groetjes
Mama -
20 Maart 2014 - 10:09
Vera Michaux:
Amai Anja, wat een fietsverhaal. Zo zie je maar hoe goed het allemaal geregeld is in ons Belgenland.
Froetjes
Vera -
20 Maart 2014 - 20:50
Anja Goossens:
Mama,
De dokter was een vrouw en ik moest alles klaarzetten en materiaal aangeven + het kindje vasthouden :)
Morgen ga ik tegen Marisca zeggen dat ik nogal wat problemen heb met mijn fiets, misschien kan zij er wat vaart achter zetten
Groetjes vanuit Suriname
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
