Dag 39: Bezoek van Mr. Froyen

Hey iedereen,

Vandaag ben ik gewoon met de fiets naar stage gegaan. En elke dienst begint met het zelfde: iedereen een goede morgen wensen, dan alle dossiers (kaftjes) bekijken of alles is ingevuld en nadien mee de overdracht volgen. Ook vandaag stond ik op zaal en waren we vandaag met 7 mensen voor 7 kindjes. Als ze hier patiëntgericht moesten werken, dan had elk kindje een eigen zuster. Spijtig voor de kindjes werken ze hier taakgericht.

Ik stond aan de kant van kamer 1-4 samen met nog iemand die zich uiteindelijk ziek had gemeld. Dus met andere woorden stond ik dus alleen voor 3 kindjes en aan de andere kant stonden ze met 3 voor 4 kindjes. Niet echt eerlijk verdeeld zou je denken, maar ik was rapper klaar dan diegene aan de andere kant.

Toen alles gedaan was is er nog iemand aan mijn kant gekomen. Die persoon stond eerst in de behandelkamer, maar omdat ik alleen stond heeft ze beslist (nadat al het werk gedaan was) om me te komen helpen. Ze was aan de andere zusters aan het uitleggen waarom ze dan toch op zaal stond en ik kon het echt niet laten om te zeggen dat ik alles onder controle had. Het antwoord van haar had ik eigenlijk niet verwacht, maar was wel een compliment voor mij. Ze zei: "dat weet ik wel". Neem het van mij aan, dat je goed bezig bent, als ze ineens zeggen "dat weet ik wel" :D

Om 8u was al het werk gedaan en was er tijd om kompressen te vouwen. Ik heb geloof ik zo'n 150 kompressen gevouwen en was het na 2.30u wel beu aan het worden. Dus heb ik maar besloten om mijn ronde te doen langs alle kamers om te zien of alles nog onder controle was en heb ik een praatje gemaakt met bepaalde ouders.

Wat later op de dag was ik aan het rapporteren, toen ineens Zr. Marman zegt: " Is dit geen bekende". Ik keek op en zag Mr. Froyen ineens naar me toe komen. Toen vroeg hij of hij me een kwartiertje mocht "lenen" om eens een praatje te maken. Dat kwartiertje werd al gauw een uurtje.

Hij was gekomen om op mijn mailtje te antwoorden. Ik had hem aangeboden om met mij dit weekend mee op trip te gaan, eventueel samen met mevr. Baumgart. Hij was wel geïnteresseerd. Toen kwam hij met een ander voorstel: hij, mevr. Baumgart en haar man zijn van plan om dit weekend naar Nikerie te gaan en hij vroeg me of ik zin had om mee te gaan. De mensen die mij echt kennen zullen nu ongetwijfeld weten wat ik daarop geantwoord heb....

Voor de mensen die mij niet zo goed kennen... Ik heb hem gezegd dat ik altijd mee wil, zolang ik maar weg ben is het voor mij goed (de personen die mij wel kennen zullen nu ongetwijfeld aan het lachen zijn) :D
Ook hebben we afgesproken om morgen rond 16u iets te gaan drinken in 't vat om concrete plannen te maken.

Toen ik terug was op dienst ben ik naar Zr. Marman gegaan en hebben we afgesproken dat we morgen rond 14u vertrekken om het materiaal voor de schenking te bestellen. Je moet dus niet lang meer wachten voor je de foto's van het materiaal kunt zien. Volgende week donderdag wordt het hopelijk geleverd (= de laatste dag op de kinderafdeling).

Thuis aangekomen hebben we beslist om iets te gaan eten. Deze keer zijn we ergens anders gaan eten dan in 't vat of de Zus & zo. Ik ben de naam effe kwijt, maar het was ergens in de buurt van het AZP. Ik heb bami met kip gegeten en de andere hebben een rijstschotel besteld. Toen ze kwamen met de rijstschotel stond de tafel al helemaal vol en ik en Hanne (die ook bami kip had genomen) was er nog niet bij. Toen iedereen zijn buikje had rond gegeten was er nog zeker voor 4 personen over en hebben we een beetje mee naar huis genomen.

Nu is het ondertussen al 21.15u en is het dus tijd om af te sluiten en in mijn bedje te kruipen, want morgen is weer een stagedag.

Zo dit was het weer voor vandaag (nogmaals sorry voor de verkeerde telling) :p

Vele Zonnige, warme (36° gevoelstemperatuur) en vooral zweterige Surinaamse groetjes en tot blogs xxx