Dag 24 -26: Stage

Hallo iedereen,

Mijn excuses voor het lang wachten, maar mijn blog deed vreemd... Ik kon hem niet laden. Ik zal jullie dan nu even een update geven :D

Dinsdag 1/4:

Vandaag had ik stage, er is dus niet veel gebeurt. Altijd hetzelfde: bedden afsoppen en opdekken. Vandaag begonnen er ook weer nieuwe studenten. Na de voorstelling (handjes schudden) toonde ik de studenten waar ze hun spullen konden zetten. Het was wel fijn om weer nieuw volk te leren kennen. Daarna was het weer rustig, dus heb ik wat gepraat met deze Surinaamse studenten. Na de middag is het temperaturen en daarna alles opschrijven in het dossier. Op het einde van de dienst vroeg ik hoe ze het vond en ze zei me welke handelingen ik moest doen. Hier in Suriname moeten ze echt bepaalde handelingen doen en daarna ook laten aftekenen (een beetje zoals de vroedkundige studenten). Toen heb ik mijn evaluatieblad laten zien en ze zei me dat ze dat wel al "een beetje" zag. Toen ik dat hoorde dacht ik: ik heb toch al meer laten zien dan "een beetje". Maar goed, ze zei me wel dat zij mij niet mocht evalueren.

Na de dienst fietste ik voorbij het fabriek die me al 2 keer uit de nood geholpen hebben en de vrouw zat aan haar bureau. Opeens begon ze te zwaaien naar mij, het is echt een super lieve vrouw!!!

Thuis gekomen ben ik direct in den douche gegaan, want het zweet drupte van mijn gezicht en mijn haar was nat van het zweet. Ik weet niet hoeveel ik dit al gezegd heb, maar wat kan een koude douche toch deugd doen als je zo aan het zweten bent :D

Daarna bleek dat we met een houtworm zaten. Seffi en Veronique hadden er niet beter op gevonden om in het gatje handalcohol en detol te spuiten. Er zijn wel 3 spuiten van 10 ml in gegaan. Ik denk dat die worm ofwel "verzopen" is ofwel super "zat" is van al de alcohol die in z'n gangen is gelopen :D

Die avond hebben we kip met rijst, ananas en een kerrie sausje gegeten. Mijn huisgenoten vonden het super vreemd dat ik een beetje ananassap bij mijn eten deed en dat ik daarna de overschot in mijn glas goot en dit dan opdronk. Maar het boeit niet wat ze denken, ik vind het gewoon SUPER lekker

Woensdag 2/3:

Vandaag werd ik om 9u verwacht bij Mevr. Baumgart om de opdracht, die ze me gegeven had, uit te werken. Ik was om 6.30u op stage en ik moch eigenlijk vandaag medicatie doen, maar aangezien ik om 9u weg moest, heb ik de verantwoordelijkheid overgedragen aan een Surinaamse student. Dus begon mijn dag weer met bedden afsoppen en opdekken, eten opdienen en afruimen. Toen was het tijd om naar Mevr. Baumgart te gaan, dus zei tegen de zuster dat ik even weg moest.

Aangekomen bij Mevr. Baumgart, mocht ik direct van start gaan. Haar lieve assistent startte de computer voor mij en ik kon meteen beginnen. Toen ik op internet wilde gaan kwam er steeds een foutmelding. Ik meld dit en ze zei me dat er geen internet was. Ik zei daarop: "oei, das wel een probleem. Ik moet internet hebben om opzoekingen te doen." Een moment daarop riep ze me naar haar kantoor en mocht ik op haar computer op internet.

Na alles opgezocht te hebben (deels afgedrukt, deels opgeschreven) kon ik aan de andere computer beginnen met dat allemaal mooi in een document te gooien. Daarna was ze weg en heb ik ze niet meer gezien tot ik bijna klaar was met alles (4.30u later).

Ik was nog de laatste opzoekingen aan het doen, toen ze opeens in de deuropening verscheen. dan zei ze dat ze bezoek had uit België. Ik schenkte er verder geen aandacht aan. Toen mijn opzoekingen allemaal afgerond waren, ben ik terug naar de andere computer gegaan om het document te finaliseren. In tussentijd kon ik ook mee luisteren wat de andere mensen te vertellen hadden. Ik denk dat ze het op den duur wel merkte, want opeens vroeg iemand of het herkenbaar was. Ze waren over het verschil van bachelor en HBO5 bezig (voor de mensen die niet weten wat HBO5 is => = de vroegere A2 opleiding).

Nadat ze afgerond hadden kwam Mevr. Baumgart naar me toe en vroeg hoever ik stond. Toen ik zei dat ik alles al klaar had, gaf ze me een stick en heb ik uitgelegd hoe ik het had opgesteld en mocht ik terug naar de afdeling gaan (het was ondertussen al 13.30u).

Op de afdeling aangekomen zei de zuster dat ze een opsporingsbericht wilde sturen naar België, ik was dan ook 4.30u weg geweest :D
Vond dit wel grappig, das toch een teken dat ze me "gemist" hebben op dienst :p

Na nog een uurtje op dienst was het al tijd om naar huis te gaan. En... de 2de dag op rij geen fietspech!!! Het is aan het keren, maar ik denk dat ik nu eindelijk een goede fiets heb :D

's Avonds een uurtje skypen en daarna iets gaan eten aan de waterkant. Ik wilde eerst een kipwrap eten, maar toen de serveerster kwam zeggen dat ze geen kip meer hadden heb ik maar een staekburger gegeten (een hamburger met groentjes in een siabattabrootje). Op zich smaakte het wel, alleen het gehakt was niet echt mijn smaak.

Vandaag donderdag 3/4:

De dag begon zoals elke dag: fietsen naar het AZ en deze keer niet alleen. Doordat mijn fiets handremmen heeft en versnellingen, kan ik terug volgen. Het is toch fijner om in groep te fietsen in plaats van alleen :D

Op stage aangekomen zag ik de ene persoon na de andere arriveren. Je wil niet weten met hoeveel we waren.... met maar liefst 10 personen voor 5 kindjes (eigenlijk 6, maar die mocht naar huis). Ik had daar geen last van, want mocht de medicatie klaarzetten en toedienen :D. Opeens komt Zr Dijon (Een Surinaamse studente) in de behandelkamer en zei dat ze ook medicatie ging klaarzetten. Er waren maar 2 kindjes die medicatie moesten krijgen. Dus ben ik zo lief geweest om 1 kindje af te staan. Maar uiteindelijk heb ik het toch mogen doen aangezien Dijon moest wachten op de praktijkbegeleider en het anders te laat ging worden.

Nadien heb ik met haar en de subhoofdzuster de medicatie gaan toedienen. Toen ik in de 1ste kamer kwam, heb ik het infuus aangesloten op de Belgische manier (met een blauw naaldje door het gele gummydopje) en opeens zei de zr. Walker (de subhoofdzuster) tegen Zr. Dijon dat ze deze manier veel gemakkelijker vind en dat ze het in de toekomst ook zo gaan doen, taak volbracht :D

Na de toediening ging ik met Zr. Dijon de behandelkamer opruimen en voor de verandering nog wat kompressen vouwen. Ik heb toen een heel goed gesprek gehad, maar het gesprek was van korte duur want er was een opname. Daarna was het weer rustig. Ik vind het wel plezant dat het er zo rustig en gemoedelijk aan toe gaat. Je kan zitten wanneer je wil, praten over van alles en nog wat en ervaringen uitwisselen :D

Daarna ben ik met Dijon (Doris noemt ze eigenlijk) gaan eten. Tijdens het gesprek zei ze me dat ze in Moengo woont (een dorpje in het district Commewijne) en heb ik gevraagd of ze me eens wil meenemen naar daar. Ze stemde direct toe :D

Ze gaat me eind deze maand in een weekend op sleeptouw nemen tot Albina (grensdorp langs de kant van Frans-Guyana) en me zelfs een plantage laten zien. Ze gaat alles voor mij regelen :D

Na het eten hebben we de temperatuur bij iedereen genomen en was het tijd om te rapporteren. Toen dat gedaan was ben ik naast een andere studente gaan zitten en zijn we ook aan de praat geraakt. Ik zei haar dat ik geld had ingezameld en wat ik ervan wilde kopen. Ik zei ook dat ik van iedereen waarmee ik samen heb gewerkt een foto wilde als herrinering aan de super leuke tijd in Suriname. Toen kreeg ze het ineens moeilijk en vond het een super mooi gebaar (ze kreeg er echt koude rillingen van :D) Zij woont trouwens in Nickerie. Ik heb aan haar dezelfde vraag gesteld en ook zij wil me mee op sleeptouw nemen, maar dan naar Nickerie :D

Daarna hebben we onze gegevens uitgewisseld en heb ik gezegd dat, als ze ooit naar België komen, ik ze ook op sleeptouw zal nemen en hen alle mooie plekjes van België zal laten zien. Het lijkt erop dat ik Surinaamse vrienden heb gemaakt :D

Het zijn allebei hele leuke meiden, waar ik wel mee in contact wil blijven :D

Ik heb ook in de tussentijd al eens naar tripjes gekeken om mijn 3 weken verlof op te vullen. Welke trips ik ga doen zullen jullie wel op tijd te weten komen, het enige wat ik wel graag wil doen is naar het buurland Guyana gaan om er naar de grootse one drop waterval te gaan zien. Deze stort maar liefst 250 meter naar beneden. Ik denk wel dat het de moeite gaat zijn. Alleen moet ik dat voor 8 mei doen, want dan loopt mijn multi intrede visum af en nadien kan en mag ik niet meer buiten Suriname (enkel om naar huis terug te keren).

Zo nu zijn jullie terug up to date :D

Vele Surinaamse groeten en tot blogs xxx